„Babciu, Dziadku- cóż Wam dam?
Tylko jedno serce mam!
A w tym sercu same róże,
żyjcie więc nam jak najdłużej!”
Kto nas najczęściej głaskał po głowie? Kto uczył jeździć na rowerze? Kto dmuchał na rozbite kolano? Czyj ciepły uśmiech widzimy w dzieciństwie, gdy zamkniemy oczy? Z kim piekliśmy swoje pierwsze ciasteczka? Kto robi najsmaczniejsze naleśniki? Kto zabierał nas na wycieczki? Czyje ramiona są dla nas zawsze otwarte?
Takich pytań może być nieskończona ilość! I odpowiedzią na nie najczęściej jest Babcia i Dziadek. To są osoby, które zawsze, bezinteresownie, z radością pędzą do swoich wnuków, które kochają nad życie. Spędzają z nimi czas opowiadając o swoim dzieciństwie, o swoich przygodach często bardzo śmiesznych, o czasach szkolnych, o psikusach, które robili swoim rodzicom, nauczycielom czy kolegom. Dzięki tym opowieściom poznajemy przeszłość, dowiadujemy się, jak czasy i ludzie szybko się zmieniają. A rodzice są pewni, że dzieci są bezpieczne pod ich troskliwą opieką. Bo przecież „Pan Bóg nie mógł być wszędzie, dlatego stworzył babcię i dziadka”.
Drogie Babcie i drodzy Dziadkowie!
Z okazji Waszego święta życzymy Wam zdrowia i długich lat życia upływających w miłości ze strony wnucząt i rodzin. Życzymy również realizacji swoich pasji i ogromnej satysfakcji z osiąganych sukcesów. Niech Wam nie zabraknie sił i cierpliwości w tym trudnym czasie rzeczywistym, a wnuki niech dostarczają Wam szczególnej dumy i powodów do radości.
Serdecznie dziękujemy za ogromne serce, w którym swoje miejsce ma każdy z nas. Za każdy uśmiech i ogromne ciepło, którym nas obdarzacie. Za każdą chwilę spędzoną z wnukami, która w późniejszym czasie będzie dla nich cenną wskazówką, świetnym drogowskazem i najczulszym wspomnieniem.
KOCHAMY WAS!